اوردنچر
اوردنچر راهکاری است برای درمان بی دندانی کامل. در واقع اوردنچر دست دندانی است که مانند دکمه فشاری روی پایه ایمپلنت های کاشته شده در فک قرار می گیرد. اوردنچر پروتز ثابت نیست. می توان دست دندان کار شده بر روی پایه های ایمپلنت را، شب ها از دهان خارج کرد. از تفاوت های اصلی اوردنچر با دست دندان این است که تکیه اوردنچر بر روی لثه و پایه ایمپلنت است. اما دست دندان تنها بر روی لثه قرار می گیرد. این روش نسبت به پروتز ثابت بر پایه ایمپلنت هزینه کمتری دارد. هم چنین دارای استحکام خوبی است. بسیاری از افراد، اوردنچر را با دندان مصنوعی اشتباه می گیرند. اما در اوردنچر، دست دندان یا همان دندان مصنوعی بر روی پایه های ایمپلنت قرار می گیرد.
در واقع دندان های جدید شما به روشی مشابه پروتز ثابت بر پایه ایمپلنت، در استخوان فک سفت می شوند. انگار که پایه های ایمپلنت ریشه های دندان باشد. در کاشت دندان به روش اوردنچر، به خاطر وجود ریشه های تیتانیومی یا همان پایه های ایمپلنت، لقی دست دندان بسته به تعداد پایه ها کمتر خواهد بود و یا وجود نخواهد داشت. سازگاری تیتانیوم با بدن بسیار بالاست. در واقع به راحتی این ریشه های مصنوعی به استخوان فک جوش می خورد. در گذشته زمانی که بیماران دندان های خود را به طور کامل از دست می دادند، چاره ای جز استفاده از دست دندان (دنچر) نداشتند. لقی دست دندان و عدم کارایی جویدن از مشکلات معمول بود.
بیشترین مشکلی که از طرف بیماران در مورد دنچر، دندان مصنوعی یا دست دندان عنوان می شود، عدم وجود گیر یا به اصطلاح لقی دست دندان است. که بیشتر در فک پایین اتفاق می افتد. این مشکل تا حدود زیادی با پایه های ایمپلنت حل می شود. در واقع علت اصلی و تاریخچه ابداع ایمپلنت به تلاش برای حل مشکلات بیماران بی دندانی بر می گردد. در این روش پس از معاینه متخصص دندانپزشک و بررسی وضعیت فک، پایه های لازم برای ایمپلنت در فک قرار می گیرد. این پایه ها شبیه به مادینگی هستند. سپس دست دندانی که قابلیت قفل شدن در این مادینگی ها را دارد، روی پایه های ایمپلنت قرار می گیرد. می توان گفت در واقع اوردنچر، ترکیبی از روش ایمپلنت دندان و دست دندان است.
مراحل اوردنچر
پروسه انجام ایمپلنت اوردنچر معمولاً شامل چندین مرحله است:
مشاوره اولیه
اولین قدم برای انجام اوردنچر، مشورت با یک متخصص دندانپزشک (متخصص پروتزهای دندانی، متخصص ایمپلنت و یا جراح دهان و دندان) است. در طول این مشاوره، متخصص دندانپزشک سلامت دهان و دندان شما را ارزیابی می کند، اهداف و انتظاراتتان را مورد بحث قرار می دهد و تعیین می کند که آیا شما کاندید مناسبی برای اوردنچر هستید یا خیر. متخصص دندانپزشک همچنین همه چیز درباره این فرآیند را با جزئیات توضیح داده، به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ می دهد و یک برنامه درمانی جامع به شما ارائه خواهد داد.
کاشت ایمپلنت دندان
اگر شما کاندید مناسبی برای درمان اوردنچر تشخیص داده شوید، قدم بعدی قرار دادن ایمپلنت های دندانی در قوس فکی شما خواهد بود. این یک روش جراحی است که شامل قرار دادن فیکسچرهای تیتانیومی در استخوان فک است. تعداد ایمپلنت های مورد نیاز، به وضعیت هر بیمار و نوع اوردنچر انتخابی بستگی دارد. پس از کاشت ایمپلنت، یک دوره بهبودی چند ماهه لازم است تا ایمپلنت ها به استخوان فک جوش خورده و پایه ای قوی ایجاد کنند.
دوره بهبودی
در طول این دوره پس از کاشت ایمپلنت برای درمان اوردنچر، پیروی از دستورالعمل های متخصص ایمپلنت بسیار مهم است. انجام مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان در واقع به از جوش خوردن موفقیت آمیز ایمپلنت، کاهش خطر و عوارض آن کمک می کند. متخصص دندانپزشک شما ممکن است پروتزهای موقتی برای استفاده در طول مدت دوره ی نقاهت ارائه دهد.
ساخت اوردنچر
مرحله بعدی ساخت اوردنچر شما است. این مرحله شامل ایجاد یک پروتز سفارشی است که روی ایمپلنت ها قرار می گیرد. متخصص دندانپزشک شما از نزدیک با یک لابراتوار دندانپزشکی کار خواهد کرد تا از تناسب دقیق و ظاهر طبیعی پروتز آماده شده شما اطمینان حاصل کند.
اتصالات و تنظیمات
هنگامی که اوردنچر ساخته شد، یک جلسه ویزیت با متخصص دندانپزشک خود خواهید داشت. متخصص دندانپزشک اطمینان حاصل می کند که اوردنچر به درستی روی ایمپلنت ها و قوس فکی قرار می گیرد و هر گونه تنظیمات لازم را برای راحتی و عملکرد مطلوب اوردنچر شما انجام می دهند. متخصص دندانپزشک همچنین دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت، نگهداری از اوردنچر و محدودیت های ایمپلنت را ارائه می دهد.
کاندید مناسب درمان اوردنچر کیست؟
به طور کلی اگر فردی به اندازه ای سالم باشد که بتوان دندانش را کشید یا تراکم استخوان کافی جهت کاشت ایمپلنت دندان داشته باشد، کاندید مناسبی برای درمان اوردنچر است. کاندید های بالقوه این نوع پروتزها افرادی هستند که از عدم ثبات دندان های مصنوعی خود ناراضی اند، همچنین افراد بی دندان با شرایط دندانی خیلی پیچیده که نمی توانند به طور موفقیت آمیزی پروتزهای ثابت یا متحرک را در دهان نگه دارند. تحقیقات نشان داده که افزایش سن یا پوکی استخوان نیز مانعی برای بهبودی یا اتصال موفقیت‌آمیز ایمپلنت نیست زیرا با روش های مختلفی می توان از موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت و داشتن اوردنچر اطمینان حاصل کرد.